Około 50 osób straciło życie na szubienicy, która funkcjonowała w
Jeleniej Górze od XVI do XVIII wieku. Z tego powodu dzisiejsze Wzgórze Kościuszki zwało się Szubienicznym. W fundamentach murowanej konstrukcji badacze znaleźli fragmenty ludzkich kości i przedmioty z XVI wieku. Odkryto także, że szubienica miała kształt rotundy, na niej znajdowały się kamienne słupy, a na nich drewniane belki. Jednocześnie można było stracić 10 osób. Konstrukcję celowo postawiono na wzniesieniu, aby wisielca było widać nawet z daleka – ku przestrodze. Dla niektórych gapiów stracenie było nie lada
atrakcją. Na szubienicy kończyli żywot mordercy czy złodzieje, natomiast kobietom ścinano głowy. Były karane za kradzieże, zabójstwa i cudzołóstwo. Tę karę wykonywano mieczem lub toporem w specjalnym miejscu poniżej szubienicy. Ciała skazanych wisiały tak długo, dopóki same nie zerwały się ze sznura, czasem trwało to całymi miesiącami a nawet latami. Zwłoki grzebano nieopodal.
Szubienica stała na wzgórzu aż do 1778 roku, kiedy to została zburzona przez wojsko. Na jej miejscu wzniesiono umocnienia miejskich murów. Miejsce dawnego szafotu można zobaczyć na jednym z przystanków parku na Wzgórzu Kościuszki.
W pobliżu panoramy
Zobacz również